Ayla yamalı bir gecenin koynunda
Yedi tepeli şehrin
Yanlızlık sokaklarında kol geziyor
Tutku,özlem ve acı
Işıklı panolar giyinmiş
Yıldızların şiirlerdeki hükümranlığına kafa tutuyor
Bense kiminin hayatında virgül
Kiminin hayatında ise nokta olmuş
Yansız bir hastanenin suskun odasında
Sıtma zelzelesine tutulmuş kalbimi teselli ediyorum
Anılardan içim geçmiş başım dönüyor
Ruhum pamuksu teninde buluşunca
Bir meleğin gözlerinin avlusuna
Yarını yaşam bellemiş
Kundağa sarılı sevgimi bırakıp günah işliyorum
Oysa okuduğum tüm kitapların düşünce babaları
Ve mitolojik resimlerin tüm tanrıçaları
Demezlermi melekler aşkın ve sevginin havarileri
Öyleyse neden dir ..?
Tan yeliyle yıkanmış melek yüzün sevgiden bunca ürkekliği
Hangi tarih,hangi bilim,hangi felsefe anlar
Hangi çatlak çözer sevgimin eşikte kalmış denklemini
Sanmaki onlarda bilir
Başımda dolanan anatomi cerrahları
Ve onların neşterli tanıları
Birtek sen bilebilirsin meleğim
Mecnunun çöllerde kayboluş rotasını
Ferhadın dağları delme telaşını
Keremin ateşteki suskun haykırışını
Ve onlarla ortak payda oluşumu...

Umut ALTINDAĞ