...KAYIP...Dalar bir anda zaman Gözün yaş kızılına çalar Ve el gevşer ve bardak düşer İçindeki ab-ı hayat savrulur Bardak bin parçaya bölünür Tüm kayıplar sıraya dizilir Elleriyle bin anı gözlerine çizilir Minicik bir kayıp Hayata atılan bir çelme gibidir Herşey durur Gece işlemez gün gelmez olur Ve içine çeken kuyunun dibidir Tek tek batar cam kırıkları Birgün küçücük olduğunu hatırlarsın Tam o salınırken usunda Büyür aşkla yanarsın Aşk da neymiş derken Ellerine düşer "acı bana’ diye yalvarırsın Ne bir acıyan çıkar karşına Ne de sen gibi seven Elinde patır patır bir kalp Durmaksızın tenini döven Karşılıksız sevmek istersin Ki annedir karşılıksız seven O bile yalan Herkes çocuğu da sevsin ister Ah ulan bardak sen bile bana küstün de Vurdun kendini yere Ne aşk kaldı ne sevgi ne arzu Sadece yalnızlığım düşürdü beni dillere... Aslı27513... |
hayata dair ,yaşanmışlık kokan ,hüzünlü dizelerinizi beğeniyle okudum..herkesin öyle yada böyle teğet geçtiği bir şiirdi anlam bakımından..tebrik ediyorum