...DERSİNİZ...
Ah
Geçmiyor adeta gece Daha sabaha sevda kere karanlık var Ve ben Düş ucuyla gecenin koynuna Yıldızlarca güneş çiziyorum Ama malesef gelmiyor sevgi aydınlığı Yine sıçrayıp gerçeğin sesiyle Hasrete duruyorum Her gece olduğu gibi uykuyu Yastığıma yatırıp Yorganlıyorum Üşümesin Dinlensin Hatta uyku değilmiş gibi yapıp Uyusun Beni arayıp bulamasin diye Bulamasın ki Ben rahat rahat Aşklı romanlara baş kahraman olayım Masal sonlu öykülere Hayal imzalar atayım Ah Bu deli başım ve dumanları Susmuyor Ve inatla dağıtmıyor kendini Her günbatımından sonra Asırlarca süren karanlıklar peydahlanıyor durup durup Ve sayısını bilmediğim Bebek umitleri beliyor yeşil beşiklere Ama sonra yine Bir yerlerden çıkıp geliyor gerçekler Dolu dizgin gürz elli Doğrulmaya çalışan her ümidin Kafasını eziyor elleriyle Ve bitmeden daha gece Ne pembe kalıyor geride Ne yeşil ne mavi Varsa yoksa sonsuz gri İntihar eğilimli Asır saatli gece ve getirdikleriyle Usanmadan savaştıkça Hayatta yürümek için Ayaklarımda derman Yüreğimde heves kalmıyor Siz Beni dinlediniz Ve güne ayak sürürken görürseniz Gerçeklerce vurgun yemiş Yapayalnız ve hayalleri yaralı Ama yine de Umitliydi Dersiniz... 30116aslı Aslı Demirel... |
Uykuyu uyutan şairim ne diyebilirim ki tutuldum kaldım dizelerinizde. Yeşillerde daim kalmanız temennisiyle.
Tebrik ederim yetkin kaleminizi. Sevgiyle.