örsele duygularımı
deliyim divaneyim ey gönül yokluğunda
zülfün yarelerim sarmış sarmalamış ahu gözler pare pare sinem yarelemiş kirpiklerin oku öldürür beni sevmek ihanetti sevilmek suç yaşamda var olanı almak güç herşey göçtü gövdem yıkık savaşını sevginin kaybetti bakışların gürzüyle parçaladın sineyi dehşetine kapılıpta sevginin teslim olmammı gerek geldi geçiyor zaman beni anladığın o an ben dirilir yeniden doğarım tutki gürzün topuzu sevgin kininin içine gizle beni örsele duygularımı öp doya doya lebi deryasında susuzluğu kalsın ıslaklığında lebin titresin ateşi aşkın da esir ruhum yıkılır belki ozaman gururun benim yeşilim sende kurur kavrulurum saçtelinle savrulurum |