Ey sevgili insan
Kaldır mağrur başını Yüzüme bak ey reyhan
Sanma gerçek reyhansın zatımın gönül gözünde öyle siman Ehli cefa eylesende sebat gösteririm yücedir sevdam Gururlanma baştacı ettiğim sende nasibini alacaksın topraktan Mağrurlanma nereye kadar sürecek saltanatın Kainatın efensisi o nur bile gün gelip oldu toprağın Elbet önce bulanır sonra durulurmuş suları ırmağın Allah’ım sabır ihsan eyle sevdasını çekerim bana isyan ettiren zatın Yüreğimi kafesledi ateşe verdi o sevgili insan, Bir kalp kırmak bin kabe yıkmak gibidir der ’’Resûl-i Zişan’’, Sanırmısın dünya ebedi ahirettir baki olan, Nedendir bu zulmün, sana bahşettiğim sadece yüce sevdam. |
okudum kaleminizden
mükemmeldi saygılar...