KARABASANDüşler sokağındayım gelin olmuşum niçin? Mutlu hissediyorum elimde bir buket gül Arkamı dönüyorum çiçeği atmak için Diken batıyor birden eteğe düşüyor al Kıpkırmızı oluyor ayağıma akıyor İnsanlar gülümsüyor bakışları yakıyor. Koşarak kaçıyorum kalabalık içinden Isssız bir caddedeyim evler bana bakıyor Hesap sorar gibiler düğününden kaçandan Kan hala durmamış ki oluk oluk akıyor Ellerimi kaldırdım gösterme çabasıyla Bir adam beliriyor üstünde abasıyla. Yaklaşıyor yanıma gözleri kinle dolu Bir zarf tutmuş elinde bırakıyor elime Neden konuşmuyor ki yoksa ölümü solu? Bir şey düğümleniyor sus diyorum dilime Usulca zarfı açtım okuma niyetiyle Kelimeler düşüyor acının diyetiyle.. Eğilip topluyorum elime geçenleri Bir avuç bile etmez hepsi safsata zaten Birden rüzgar çıkıyor veriyor uçanları Aşk nağmesi beklerken eğrelti otmuş biten Fırlatıp atıyorum adamın ayağına Heceler uygun değil bu aşkın uyağına. Bir kadın beliriyor tam çıkarken sokaktan Saçıma yapışarak yerlerde sürüklüyor Adama bakıyorum kurşun yemiş şakaktan Kadın sanki amazon korkuyu körüklüyor Bağırmak istiyorum sesim bir türlü çıkmaz Birden uyanıyorum rüyalar ruhu yakmaz.. Ayvazım DENİZ |
ürpertiyor okuyanı