Tutamam ki, elim erir!..
Gönlümü keder basar,
Sen olmayan dünyam da, Dün gece seni gördüm, Kavuştuğum rüyam da… Sevdiğim beni unutmuş, Hatırlamaz, niye mi? Ben yanarken ardından, Sen unuttun, öyle mi?.. Cumartesi akşamları, Seni izlerim dizi de, Geriye konuşmam kalır, Sarılamadığım, bir de… Dertli sazım çalsın, Avutsun yaslı halimi, Koca tepsi çiğ köfte, Yere serdim, kilimi… Birkaç marul arası, Dürümleyip de yesek, Bunlar bana bahane, Seni bir kez görsek… Diziler yetmez bana, Gel boynuma, sarılsana, Ya da kahrını döküp, Azıcık, kızıp-darılsana… Cazibe koydum diye, Sakın kızma adını, Kime göre ne bilmem, Sensin, kalbimin kadını… İster inan, ister inanma, Seni sevmedim, hiç sanma, Ayrı yerler de olsak ta, Sabah, bensiz uyanma… Nere de bir esmer görsem, Cazibem gelir derim, Ayrılık yaksa bile, Kabullendim, kaderim… Unuttuğum zamanlar, Olmadı, sen yaşarsın, Kalbim sensiz boş değil, Dolup dolup, taşarsın… Yaşadığını duyuyorum, Dostlarım haber verir, Varlığın yetiyor bak, Tutamam ki, elim erir… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 19.11.2011 |