Neyleyim!..
Kutup yıldızı, yolumu göster,
Açlığım gizle de, tokluğu göster, Teninin, tenime, değmesini ister, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Gülistan bahçeler, kurak görünür, Aşk yolunda, ömrüm sürünür, Tatlı dil verse, kahrım silinir, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Sözle avundu, gözle avundu, Dokunduğu iki dizle, avundu, Birleşsin gönüller, diye savundu, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Sevgi derya imiş, yüzen bilene, Kader gülmez imiş, yüzü gülene, Zarar gelmez derler, kendin bilene, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Şefkatli dostluk, âlem de yoktur, Arasan hatunu, etrafta çoktur, Sevdiği gibisi, cihan da yoktur, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Sığındığı köşede, karaladılar, Dilleri bıçak oldu, yaraladılar, Aşkım kalkan oldu, vuramadılar, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Dostlarım hiç yok, vefasız çıktı, Yalnızlık nehir gibi, çağladı aktı, Usandı yalnızlıktan, etrafa baktı, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Gülüm, güle benzemez, çalıdır yüzü, Konuştu kaç kere, dikendir sözü, Sevgi yokta, bilemedim, ne ise özü, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Veysel’in talihi, şans-kader-kısmet, Mecnun-Kerem de, olmuşlar hasret, Arzularım, hicran, tahtına vuslat, Yanarsa yüreği, Veysel neylesin… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 03.10.2012 |