BEN GELDİM YARYine ben geldim yar.. Başım önde gözlerim de uyuşuk bir yalnızlık Diz çöküyorum mezarının yanına her zaman ki gibi, Yorgunum dünya işlerinden Başucunda ki selvi ağacına dayıyorum sırtımı Gözlerimi kapatıp oh diyorum içimden başımda Leyla’nın ağır kokusu Kays’ın mecnunluğu ile eş bir sızı.. Senli günler kara bulutlardan dökülen yağmurlar gibi üşüşüyor aklıma.. Kirpiklerimde yakamozlar uçuşurken El ele gezdiğimiz yolları görüyorum öyle sıcak, öyle benimsin diyen sert güçlü ellerin vardı ki.. Beraber attığımız kahkahalar çınlıyor boş sokaklarda evlerin pencerelerinden sahipsiz kıskanç gözler takip ediyorlar bizi ürpererek sarılıyorum güçlü omuzlarına sıcacıksın. Şarkımızı söylüyoruz birbirimizin gözlerine bakarak, ’Şimdi uzaklardasın,gönül hicranla doldu’... Bu şarkıyı neden seçtik biz yar? Yoksa olacakları hissetmişmiydin ki neşeli bir şarkımız olsun dediğimde olmaz bebeğim bu şarkıyı çok seviyorum sana olan sevdamı anlatıyor demiştin gözlerinde hayır’ı kabul etmeyecek direnişi görünce susmuştum... Hala susuyorum.. Artık biliyorum bu şarkı gerçekten de bizim şarkımızmış. Derken Nereden geldiği belli olmayan,arsız bir damla Gözlerimden yanaklarıma yuvarlanıyor. Silmiyorum.. Kollarım o kadar yorgun ki kalkmıyor yukarı, Arsız damla,yuvarlanıp dudaklarıma sızıyor.. senin dudakların gibi,tuzlu tadı dudakların gibi yakıcı dilimi üstünde gezdirerek kurutuyorum ıslaklığını.... Başımı kaldırıp gece karanlık da parlayan yıldızlara bakıyorum gençliğim kadar uzaklar bana, göz kırpıyorlar yalnızlığımı yudumlayarak .. Sabaha daha vakit var diyor ay dede sessizce, Rahatlıyor yüreğim, Tekrar dalıyorum senli düşlerime Mezarından bir avuç toprak alıp kokluyorum sanki sen kokacakmış gibi.. Güneş dağların ardından odamın penceresinde ki perdelere el sallıyor sessizce geliyorum diyor.. Ürperiyor içim. Yine sabah oldu işte sevgilim, ayrılık vakti.. Dünya işleri başlıyor yeniden,koşturmak lazım, Ayakta durmak lazım dimdik,kimseye bellii etmeden.. Geceyi beklemek lazım düşlerde birleşmek için Mezarına ektiğim çiçeği soldurmamak lazım.. İşte böyle; Böyle yaşıyorum yüreğimle gittiğin günden beri sevgilim .. Her gece mezarını ziyaret ediyorum, Suluyorum üzerine ektiğim umut çiçeğimi.. Ben her gece seninle uyuyorum sevgilim Dönmenden umudumu kestiğim günden beri.. Ayvazım DENİZ |