dalgalar durulunca
çok uzaklarda
ne hoştu geceyi bölen ışıklar kelebek misali bir meraktı vedaların sebebi el uzanırken o döngüye özlemin yükünü taşıyordu kanatlar ya kaşlardan süzülen ter ya da paylaşırken ayrıntılara şimşek çakmaktı hüner yalancılık mı bilgi deryasına su taşımaktan fırsat bulamadı yorgun düşünceler dalgın mı dalgın gözlerin içine bakar da köşeler gül bahçesini sezmeyince şaşkın nasırların yeli geçer derbeder ekmek kavgasında ilk göz ağrısına çıkarken yollar ayazlı mevsimlerden sonra bir tesadüftü buluşmalar ey yıllar öncesine götüren izlerin perdesini aralayan esintisi beli kırılmış yılan hâlâ canlı gibi duvarlarda gör işte pullarındaki renkler hiç solmadı ki böyledir bu hayat duygular taşınca kabından mehtabın zirvesindedir nefes ardı sıra yıldızlar başa konar semadan nihayet durulunca dalgalar yakamozlar selam yollar aynalardan tarafsız algılara gönül verince bir zaman ne mutlu hayalleri gerçek olanlara ne mutlu hatıralardan güç alan umutlara 22.05.2013-Ahmet BOZTAŞ |
duygular taşınca kabından
mehtabın zirvesindedir nefes
ardı sıra
yıldızlar başa konar semadan
Ne güzel dizeler....Ne güzel şiir....
Kutladım kaleminizi....
Saygı ve selamlar......