Mavimsi inatla direniyor gecede ayaz
gökyüzü yaralı, bulutlar yerlerde
bölük pörçük anılar dökülüyor kar tanelerinde

Aşk yanığı yaşanmışlıktan kalan
hayaletler ısınıyor gibi sanki
sönmüş şöminenin küllerinde

Umarsız terk edilmişliğinde ömür,
ayaz zamanlar öncesi ateşler sönmüş
zamanın enkazından arta kalan
yitik aşk sözcükleri savruluyor tipide

Silinmiş bütün takvimlerden bahar
yok o yangın bedenler
çıtırdayan o sıcaklıktan artık eser yok!

Yitik bakışmaların çizgileri sarmış gözleri
derin izler kazımış yüzlerde o yaşanmışlık,
o eli tutan eller soğuk, parmaklar donuk
vurgun yemiş yürekler ölüm döşeği uykusunda

Karanlığın çağrısıyla sürüklenircesine
buzdan bir yolculuk bundan sonrası

Ayrılığın acı yangınından
mor acı bir tebessüm
dudaklarda asılı kalan,
zamanın sonsuz sessizliğine
direnircesine
inatla…


Mustafa Fahlioğulları - Nisan 2013