Sığmayıp şu koskoca evrene yürek
bir başka yüreğin hoşluğuna takıldı
çarpılınca apansız
parçalanıp dağıldı


Karanlığın ıssızlığında nefessiz
kor ateşten yalnızlığı giyinip
çokça ayazı özledi ve hattâ
karda üşümeyi bile


Sığmayıp şu koskoca evrene yürek
biraz garip biraz ürkek
sanki bir çamura saplandı


Anlatması zor bir lisânı hal bu,
aşkla ama aşkın epey uzağında
sevgiliyle ama yalnızlığın kucağında
bir de dost sarhoşluğunda kadehlerin,
yani kara sevda dedikleri
berbat bir yaşam karmaşıklığı işte


Sığmayıp şu koskoca evrene yürek
çöpe atılmış küflü çörek
kuruyup dalda kalmış bir çiçek
göğüs kafesinde müebbet tutsak gibi
cismi ismine yabancı kaldı


Sığmayıp şu koskoca evrene yürek
sevda yangınında dağlandı,
sevdalı bir çift güzel göz için
gönül dağının yağmurlarında
gözyaşlarıyla yıkandı

Mustafa Fahlioğulları - Temmuz 2023