dağlar
neden bilmem dağlara gitmeye mecalim kalmadı.
oysa dağlar benim tek kardeşimdi. ne girdi aramıza? söyleyin yoksa ben mi yaşlandım? siz koca dağlar ömrüme ömür katan sıra sıra dağlar şimdi bir su akar vadilerde kıyısından hiç içemediğim dağlar beni unutmayın dağlar ne olur beni bir başıma yalnız bırakmayın beni siz, ölünce gömün dağlara. hiç bilinmeyen bir yere, bir ağacın gölgesine. sonbaharda dökülsün yapraklar, ve üzerime açılsın ilkbaharda çiçekler. dağlar koca koca dağlar sıra sıra dağlar karın beni toprağınıza hiç bırakmayın alın beni yanınıza. bu size son vasiyetimdir. 20.05.2013 |
Dağlara duyulan özlem, samimiyetini yitirmiş yollardan kaçma isteğini anımsattı bana.
Saygılarımla.