DAYIMA MEKTUP -11-(Köyde köpek nesli o kadar çoğaldı ki; ıtlaf etsen hayvan dernekleri peşini bırakmaz.Belediyeye haber versen; köye belediye karışmaz.Velhasıl değneksiz sokağa çıkması zor.) Dinlemez köyümün uyuz itleri Paçama yanaşıp, hırlarlar Dayı! Bakla kadar oldu şişer bitleri, Atılan kemiğe; fırlarlar Dayı! Mağdurluk pozunda; zırlarlar Dayı! Yalları yedikçe bunlar azıttı. Koştukça yazıda, yolu tozuttu. Son kalan umuda çöküp kazıttı Ayağına bassam; cırlarlar Dayı! Komşu köyü hemen turlarlar Dayı! İllâ ki köpektir; fırını yıkar Zeytinyağı gibidir hep üste çıkar Dili yalan yuvası palavra sıkar Kardeşçe söylesem; horlarlar Dayı! Direnen sabrımı; zorlarlar Dayı! Ararım olmayan sancılı hazı Terletmez hamamım yitirdim nazı, Kurnası buz akar havası sızı Tellağı çağırsam; parlarlar Dayı! Obamda ateşi; harlarlar Dayı! Kitlendi akılım, bağlandı gözüm Geçmeyen paradır dinlenmez sözüm Hayına teslimlik, değildir çözüm; Toy kurup tepemde; gürlerler Dayı! Karayı beyazla; bürlerler Dayı! İsmail Süklüm 20 MAYIS 2013 KASTAMONU (Şiirime yorumlarıyla destek olan gönül dostlarıma teşekkür ederim.) |