Arkadaş dediğin daim benimle,
Kaynayan çamurdan beri olmalı.
Elinde kılıcı adâlet ile,
Kötüyle vuruşan çeri olmalı.
Gecede görecek feri olmalı.

Özüyse ipekten ince nakışlı,
Babacan gönüllü kartal bakışlı,
Yüreği iyiye dünden akışlı,
Sudan da berrakça duru olmalı.
Tuzuysa sofrada kuru olmalı.

Bir günde beş vakit eğip de başı,
Katiyen harama kaymadan kaşı,
Her gece Rabbim’e döküp göz yaşı,
Huzur da azıcık yeri olmalı.
Verdiği sözünün eri olmalı.

Dilleri zikirde Allah diyerek,
Libâsı takvadan zırhı giyerek,
Altından tavada kalp eriyerek,
Yirmi dört ayardan biri olmalı.
Bu işlerin gerçek piri olmalı.

Darında fakire o an ışıyan,
Hakiki pırlanta yürek taşıyan,
Kuduruk zâlimi ezip kaşıyan,
Vurunca yumruğu iri olmalı.
Her devir ayakta diri olmalı.
Paraysa elinin kiri olmalı…

İsmail Süklüm