HECELERİN ÇIĞLIĞIYumuşak bir dokunuş kelimelerden düşer Usul usul dokunur en yalnız duygulara Ayakların sürükler ruhun bedenden taşar Görülmeyen iklimde yer yoktur kaygılara Hissedersin sadece çalan aşk ezgisini Dama taşı misali dizilen dizgisini. Gözleridir yüreğe damla damla yerleşen Islanan sokakların tepki verir zamanla Bir yaraya dönüşür kalp içinde urlaşan Söküp atmak istersin taşıdığın gümanla. Heba olur emeğin zelil düşer duygular. Bir bakmışsın bunalmış göğe kaçmış uykular Hecelerin çığlığı şiirleri ağlatır Dökülür sayfalara kalem kendinden geçer Okuyan yürekleri gizli gizli dağlatır Süregelen vuslata gizli kapılar açar Hep mazereti vardır geçit vermeyen yolun İnanmaya hazırdır hastalık kapan solun. İyileşmek umudu ertelenir ümide Yaşı kemale erer yaşanan acıların Gitme telaşı başlar belki denen umuda Boşaltırsın geçmişi bedende sancıların Sökersin yüreğinden yaşadığın anları Yara kalsa da yeri akmaz artık kanları Tuhaf bir gülümseme dudağına yerleşir Eski güzelliğine perde olur gelecek Kaybettiğin geçmişin yüreğin de körleşir Zannedersin zamanla aşk kalbinde ölecek Sadece kabuk bağlar kaşımazsan açılmaz Gizlediğin o sevda dost düşmana saçılmaz. Ayvazım DENİZ |