..kirli yalnızlık..
kırgın ikindi vakti
demlenirken yağmur çorak ilişkilerde çatladı sevda... mahal vermeden zevksizliğe. rüküş duruyordum yanında sen yokken ve desteğindim bed zamanlarda sevinçlerin başka avuçların sıcaklığında ısınırken yalnızlığı izliyorduk gişe yapan film misali oysa kurgulanmamıştı hikaye dilide pek akıcı değildi çünkü pek konuşmazdık ikimizde... ikimizden bir gün çıkmıyordu yaşanacak zaten aydın olamadık hiç gün kadar uzun akşamları bezdirirken biz kaçamaktı sabahlar pimi çekilmiş saatlerin , barut kokan yalnızlığıyla vurduk herşeyi sevgiye dair. saçlarım gibi dağınık şimdi hayat ayrılık gibi muhbir... günlerce yağsada yağmur yıkanmaz artık şehir aşkı öldürdük biz yapıştı üstümüze çıkmaz bu kir... Enes SAYAR |
Hayatın dışında tutuyorum tüm ayrılıkları. Nefesimiz bile yapışırken gidenin ardından ciğerlerimize, ağıtlarca yakıyoruz sancılarımızı. Kalem dostane, şiirler kapıda nöbette...
sevinçlerin başka avuçların sıcaklığında ısınırken
En çok burası vurdu beni şiirin. Bir gidenin ardından bu şiirden başka söylenebilecek ne kalır ki geriye?
Bir erkeğin ayrılığın ardından yazdığı dizeler hep etkilemiştir beni. Çünkü aşkın içerisinden söyleme cesaret edilemeyen her kelime dökülür bir bir dizelere... Çok beğendim. Tam puanımla...