Hayat Kaldığı Yerden Devam
Bana Umman Hayallerime sisli bir duman
Sar Us’umu martının kanatlarına dolan rüzgar misali Ellerine mavi patiskadan yaş damlatsın İstanbul Ser/inletsin buğday başaklarını bir harman vakti Kavurucu haziranın yürek akşamlarında bozkırın Ve öptüğüm dudaklarına armağanım olsun şarkımız Her sızıda yalnızlıkta dinlemen için Siluetin sürükler beni boğazın yalnızlar rıhtımına Bir şilebin deryaya boğazınca battığı aşkına batmışım Ve marmarada uyuyan kız kulesine yanaşırken galata Farkında değildi üsküdar’ca seyredildiğinin Oysa güne gebe ışığı doğurdu grinin kirliliğinde telaşla gece Bense ateistçe sorguladığım sol yanıma gömdüm seni Adım attığında yıkıyor yağmur izlerini kaldırımlardan Mavi okyanus gibi benimle oynamıştın gel gitlerle Söyle artık pollyanacılıktan bıkmadın mı ? Ben ilk yalanı kendime çoktan söyledim unuttum diye Hep aşktan doğan kaza çocukların yeridir cami avlusu Oysa ben not bırakmadan seni bır/akıyorum bu avlulara Kazara doğ/anımdın hata ettiğimin Ve seni bulan ilk kalplere mesajım lütfen ona iyi bakın olacak Tenim siyahlar giyindiği halde ısınmıyor yüreğim K/anımı kaynatıp iç/ecek davetsiz misafirde yok Çünki özlemini acıma banıp tadıyorum Ve yokluğuna alışıp hayata kaldığım yerden devam diyorum |
Gönülden kutluyor saygılar sunuyorum..