TANIYAMIYORUM
Sahte gülücüklerle muhatab oldum
Gerçeğiyle yüzleşince doldukça doldum Bir söz edemedim şaşırıp kaldım Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum... Menfaatler imparatorluğunun kulu Zavallı kaderimse mektubun pulu Atalarımız dese de bu hayat okulu Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum... Gözüm şaşılaşmış dudaklarım çatlamış Yüzüm buruşmuş ellerimse patlamış Sözüm karışmış ölümlerse katlamış Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum... Söylenen her söze belkide kanıyorum Bu insandır yapamaz diye sanıyorum Her seferinde de ben yine yanılıyorum Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum.. 08.02.2013 Coşkun Çalışkan |