1. önerme..
tenimizden usul usul kayan güneştir mutlak
sıcaktır ağustostur
yaralarımız tam da kabuk bağlamaya yüz tutmuştur
ilkin geceyi sonra bütünüyle dünyayı örseleyen
kumda izlerimizi bulmamıza imkan tanımayacak kadar
şedit bir yağmur keser mevsimiyle
büsbütün açık gözeneklerimizi
bu
yağmurun bir yaraya tam nüfuz etmesidir ki
kelimelerin canhıraş uğultusundan anlaşılır
kalbe düşen bazı ilk heyecanlardan bir de


2.önerme
ruhun giriş kapılarında bekleşen ses
kumda ve gecede ince
günde ve asfaltta oldukça yakıcı
birazdan bahar gelecek gibi
birazdan buharlaşacak gibi ihtiyar mafsallarımız

yağmur
ey bu şehrin en kaygısız gezgini
kulakları dolduran bu yakınlık
bu beklemek
bu alkole yatkın ikindiler
ömrün en keşmekeş sahralarında
uzun ve yılgın
en kısa en kederli anlarında
uzun ve istanbul kadar
esnek yağar ki
ruhumuz uzayıp göğü bakılamaz kılmasın


3.önerme
tenimde beslediğim
biraz merhamet
biraz pişmanlık
büyük korkular
ve kokular ki
yeşil ve sahili uzun bir deniz kentinden kalma

yolların yolculukları tanımlayamadığı
yolcunun bir hedefe hiç varamadığı
sıska bir sonbahar gezisinde patlayan
uzak asyalı bir hüznün üstüne
kıyılardan
fabrika bacalarından
ve hiç de esrarengiz olmayan puslu bir ilkbahardan
kalbime doğru seslenen bir anneydi
tenimde büyüyen irice nedamet

4.önerme
bu şehir ki
bu şehir tamlamasına asla uymayacak kadar
yalındır

uzaya bir kaç gök mesafesinden daha uzak
bir takım yıldızların tozlu suretlerine çok yakın
göklerin üstümüze sinmesi
suyun yakışıklı bir intiharıdır yağmur
ağrı kesici yanları
yaralarımızın üstünde mutlak

sirayet ve keskinlik
eski zamanlardan kalma bahislerdir
bu esnek bu yavaş
bu kalibresi namlusundan büyük mermi misali
kalbimizi patlatan şehre dair

5.önerme
("kapanmaz yağmurun açtığı yaralar..çocuklarda") **


şu göklerin
yağmuru aracı kılarak
bana diyeceği bir şeyler var
sus ve bir duaya amin de sadece
sus ve beni dinle
uzaktan geçsin gemiler
bazı kadınlar bazı adamlara soyunsun
detaysız ve kabaca


biraz buhuruyla dolalım gecenin
uzamından bir kaç kitaplık hüzün çıksın
seslerimizin

biz sevişelim uzaktan uzağa
toprak suya ilintilensin yine
iç huzurumuz kaygan kıyılarında kalsın
yeryüzü cennetlerinin

şu göklerin bana
öğreteceği birşeyler var mutlaka
senin sesinle yağmur

suretime ayna bulamadığımda ve
kimyasını zamanla formüle edemediğimde aşkın
bu göklerin bu bulutların
tanrının
bana göstereceği bir resim var
gövdenin gövdeme y/ağmasıyla


@..

30nisAN2bin10üç


Şükrü Özmen