Sen içimde çoğalırken
Azalan BEN’i serdim önüme
Sürgün yemiş sevdam
Kırık bir aşk parçası
Savruldu gözlerimin önünde
Sevdamız evren kadar zıtlık içinde
Sevgim hayalimde bile kırılgandı
Sana söylesem bize çarpıp sanki kırılacaktı
Ürktüm incitmekten
Özürlü bir doğuma çektim sancı
Tek kişilik yüreğimde bir can oluruz sanmıştım
Yüreğim dar geldi sığamadın
Sustum..
Ağız dolusu sustum
Konuşursam,yaralı kelimeler sunacaktım
Geçmişe tutturulmuş mandal gibiydik
Ne zaman geleceğe adım atsak ayrılıyorduk
Sevdam bir kör kuyuya asılı gibiydi
Ellerimden kayıp düşecekti
Bozuktu aşkımızın ayar düğmesi
Senden başkasına kapsama alanı dışıyken,.
Bir uğultuydum senin kalbinde frekansı kayan
Bir dal gibi acımasızca budanan
Her gün biraz daha kırılıyordu aşk fidanlarım
Sevdamı sonsuzluğa gömmek düşüncesiyle kıvrandım
Ve her gün mavi mavi ölüyordum
Avuç açıp ellerime SEN dilenirken
Sevgiyi avuçlarıma bırakmanı ne çok istiyordum
Aşkımın rengiydin,başka renklere sızamıyordum
İçimin en temiz sayfasına seni yazmıştım
Beynim sana takılı,silemiyordum
Bir tenis topu gibi attığın yöne savruldum
Hep çıkmaz sokaklardaydı adımlarım
Ayaklarımda prangalar senden kaçamıyor,
Her gün yeni baştan seni yazıyordum
Her adımda sana yaklaşıyor,
Kaçmak istedikçe yüreğimde büyüyordun
Sen ise;
Yüreğime bir balyoz darbesi olup,
Parçalara bölünüyordum
Tutunamadığım dalında,
Bir yaprak gibi soluyordum

gGttiğin yerde bıraktın beni
Artık
Hayalinle dört mevsimi yaşıyorum
En çok kış vuruyor yüreğime
Ben de mevsim kış şimdi
Günlerden soğuk,üşüyor yüreğim seni
Sen sızım baş ucumda
Üşüyen yanlarıma inat,
yokluğun sönmeyen bir meşale gibi
Her gece,kendi hayallerimin katili oluyorum
Dünya bana dar geliyor
Kendime gelemiyorum

Sen benim cümlesi bitmiş noktamdın
Virgülleri çoğaltıp geldiğim son noktam’dın
Şimdi;
Yakama yapışmış sevginle
Ölüm bana mahşeri getirsin istiyorum
NESRİN DEMİRTAŞ
18:40 29.02.2013
_____________________________________