Zaman çok iyi bir öğretmen oldu
Artık genç biri değilim
Eskisi gibi değil yani
Bedenimde ruhum gibi yaşlanmış
Sorun değil yaşlılıkta
Birde yokluğun olmasa
Ne güzel olurdu dünya

Sevgiler yaşandı geçmişte
Kimisi eski yaralara merhem
Kimisi gerçek aşk
Zamanla sevgiyi öğrendik

Bazen terkedildik
Kimi zaman biz terk ettik
Terk edilişi öğrendik
Terk edilmeyi öğrendiğimiz gibi

Bazen boş vermeyi öğrendik
Kimi zaman düşünmeyi
Hayata küstük bazen
Bazen sonlandırmayı düşündük
Zaman öğretmeye devam etti

Yeniden sevgi çıkarttı karşımıza
Tam bir akşam üstü
Yeniden sevmeyi öğretti gözlerinde
Yeniden hayal kurmayı öğrettiği gibi

Hayata sarılmayı gördüm
Birazda savaşmayı hayatla
Öğretmenliğe devam etti zaman

Araya ayrılık girdi bazen
Birazda hasret
Ama yinede sevmeyi öğrendik

Şimdilik bir boşluk var dünyamda
Ama beni yaşatan hayallerde var
Birde yokluğun olmasa
Ne güzel olurdu dünya

Ne kadar uzak olsan da
Sen varsın başka diyarlarda
Hayallerimi süsleyen ufuklarda

Zaman beklemeyi de öğretti
Yoklukta sevmeyi öğrettiği gibi
Hayallerle yaşamayı da
Yarın için adım atmayı da öğretti

Olmasa da sevgili yanında
Sevmeyi öğretti zaman
Beklemeyi öğrettiği gibi
Yaşamayı öğretti aslında

Ve yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirdi
Senden kalan en büyük hediye

O gülümseme haberci şimdi
Kavuşmaların habercisi
Hayata gülümseyerek bakıyorum
Ve umutlarla bekliyorum
Zaman en iyi öğretmenmiş