Ilık bir kış günü
Dışarıda vücut bulmuş
Huzur ve mutluluk
Sanki gülümsemiş Yaradan
Umutları vermiş dünyaya
Belki anlatmak istemiş
Aydınlığı ve sevgiyi
Sözlerin
Kitapların yetersizliğini kanıtlar gibi
İnsan aydınlığı yaşıyor
Her geceden sonra
Sonra sonra
Usulca karanlığa bırakıyor aydınlığı
Anlatmak istercesine kıymetini
Cennet
Cehennem ne fark eder
Biz yaşamadıkça aydınlığı
Sevgiyi
Uçuşan mermiler
Patlayan bombalar
Duman
Ateş
Acı
Gözyaşı dolmuş dünya
Nedense yine de aydınlık
Bir aşamadan geçer gibi aydınlık
Cennet olsa ne yazar
Bu dünya ateşler içinde parçalanırken
Hep acı çekerken
Anneler
Çocuklar
Vurulanlar
Ölenler
Ve sabiler
Biz cennet derdindeyiz
Bu ne densizlik
Bu ne bencillik
Bu dünya olmuş MAHŞER
Bu dünya teslim ateşe
Çocuklar kurban
Güya geleceğe
Bu mahşer yerinde
Ben düşmüşüm cennette köşk derdine....
15.01.2014 14:49