Ressam demişler bana,
Acıyı çizdiğimi bilmeden.
Her kalem tutan yazı yazmıyor ya da yazamıyor,
Halbuki onların çizgileri cümle yazıyor sayfa sayfa
Benim çizgilerim resim yapıyor acıları tual tual.

Görmüyorsun değilmi?
Fırçamdan akan turkuaz göz yaşlarını,
Ya da kat kat işlenmiş uykusuzluları.
Gördüğün ney?
Bir kadın?
Bir meyve?
Ya da dur dur buldum,
Manzara...!
Bu kadar basit mi?
İlk okulda çizdiğin iki dağ,
Bir köy evi yaz kış bacası tüten,
Bir ırmak
ve neye benzediği belli olmayan hayvanların olduğu resimde manzara resmi.
Ne kadar basit değil mi?
Ben buyum işte.
O ilk okulda çizdiğiniz manzara resminde ki heyecan ve yılların getirdiği yorgunluk.
Benim çizdiğim bu.
Hayat verdiğim,
Göz yaşımla süslediğim
ama
Senin, sizin, hepinizin göremediği bir şey var.
Ben hiçbir zaman resim yapmadım,
Elime kalemi aldım ve acılarımı yazdım,
Szler bunu resim sandınız,
Ben ise ...
Neyse, anlatsam da anlamazsınız...

Ben içi çok değerli bir abim olan Ressam Kemal abimin isteği ile aylar önce yazmıştım. Sürçü lisan etti isem affola.