bu gece bir başka özledim seni anne
gizliden giriverdin düşlerime
sessiz sedasız
hoş geldin annem
çocukmuşum güya ben
hiç ama hiç büyümemeşim
kıvırcık saçlarım tavşan dişlerim
pamuk ellerim
eteğinin ucuna kıvrılıvermişim annem
kucağımda bir demet papatya
komşu bahçeden çalma
topraklı topraklı
toprak kokulu
bu gece düşüverdin anne
kocaman koskocaman
bir ateş topu olup ta
yüreğimin en derinliğine düştün anne
gençlik yıllarınmış güya senin
upuzun kirpiklerine
salıncak kurup ta sallanıyorum
tutamıyorsun ki beni
ben bulutlara arkadaş oluyorum
babamın sesleri geliyor
gökyüzünden bir yerlerden
avuçlarım kanlanıyor
senin gözlerin yaşarınca
kirpiklerine tutunamıyorum
ben düşüyorum anne
kalmıyor arkadaşlıkları bulutların
kara kara adam olup
çatıyorlar kaşlarını
babamın seslerini götürüyorlar önce
sonra seni kaybediyorum
bir yerlerde
çocukmuşum güya
çok çocukmuşum anne
düşemiyorum peşine
hiç büyümemişim
pamuk ellerim tavşan dişlerim
bir sıçrayış uyanıveriyorum kabuslarımdan
kucağımda papatyalar
komşu bahçeden çalma
darmadağın yaprakları etrafıma saçılmış
sen beni
ben seni
meğer ne çok
ne çok sevmişiz anne