Gülümsemeleri kaybolan bir ayrılık senaryolu,
Kısa metraj bir filmdi;
Ve bitti…
Başrolleri daha ilk bölümlerde
Sevmekten vazgeçip de,
İzlenecek bir şey kalmayınca;
Belki de
Sönüverdi yanmakta olan ateşi!
Kim bilir yönetmeni de sevmedi,
Belki tutmaz dedi;
Beğenmeyecekti gişesini…
Ve bitti!
Çok ses getirmişti oysa ki;
İlk kahkahalarına yetişince haber bültenleri,
Ve sorgusuz sualsiz,
Konulmuştu ismi;
ÖLÜMSÜZ AŞK!
Ve bitti…
Üstelik
Daha başlamamıştı bu varoş sinemanın;
Seanslarının ilki!

Akşam matinesinde kaybetti,
Tüm hevesini,
Olur olmaz sahnelerin adamıydı üstelik başroldeki!
Ve bitti…
Patlamış mısır tadında sürerken,
Kaybolunca sevgi!



Deli gibi seviyorum diye haykırmaların,sabah olsa da görsem diye uyumamaların, adına şiirler yazıp,şarkılar bağırmaların filmi olacaktı esasında;olmadı!
Ve bitti…
Şimdi;
Gece yarılarına kadar ağlayıp,kanlı gözlerle hayata küfretmenin ve nefes alan her şeye küsmelerin filmi oldu…