BİR DEMET HÜZÜN
Yaşananlar sende anlamsız mıydı
Sebepsiz bir veda oldu son sözün Yüreğin bu kadar vicdansız mıydı Hala gülüyordu giderken yüzün Mutluluklar beni sende unuttu Gidişinle gönlüm kara yas tuttu Kendi kurumadı beni kuruttu Bana bıraktığın bir demet hüzün Sana tutulalı olalı aşık Kalmadı dünyamda bir damla ışık Gecemle gündüzüm karmakarışık Bir gün yüzü görme gülmesin yüzün Yüreğime uzak artık bu sevda Sayende anlamsız yalan bu dünya Bana dört mevsimi yaşatmadın ya Hep kış olsun senin baharın yazın 09 ARALIK 2005 BAFRA |