Rüyamda yakamoz demetleri
Nasıl da geçmişti gönül mevsimi
Başımda meltemli aşklar eserken
Sen özlem kokulu beyhude yar

Kalbimde kadife aşk gözlerimde yakamoz
Nasıl da eğlenirdik sahil meyhanesinde
Şarkılar söylerdik hüzzam gecelerde
Zerrin aşklar sürgün ufuklara dağılırken

Yorgun tekneler göktü rüzgârın gazelini
Nasıl da öpüşürdük sevinçlerimizle
Aşkın sarhoşluğu ruhuma çökmüş
Özlemin keder denizinde boğulmuşum

Yitirmişim ruhumu gecenin meltemlerinde
Yârin okyanus gülüşleri kalbime düşmüş
Nasıl da ağlaşırdık sürgün aşkımıza
Kader firkat mevsimini getirmişti

Ağlayan zaman kalbin rıhtımını kuşatmıştı
Gecenin kanserinde rüzgârın çığlıkları
Nasıl da ağlaşmıştık sahil kahvesinde
Kadife aşkın çocuksu gözyaşlarıyla

Yitirmişim kalbimi firkat rıhtımında
Veda edip ayrılırken özlem mevsiminde
Nasıl da savurmuştu kader aşkımızı
İntiharlar kuşanmışım sürgün gülüşlerle

Kalbin rıhtımını çocuksu gülüşler kuşatmış
Aşkın bahçeleriyle süslü doruklar
Nasıl da sarılmıştık yanık kalbimizle
Ayın gözyaşları rüyanın kanserinde tütüyordu

Çocuksu aşkımız kalbin salıncağına takılmış
Sahipsiz gülüşlerim sürgünlük fotoğrafıma düşmüş
Nasıl da dalmıştık yıldızların kadife rüyalarına
Yakamozlar gecenin makberinde küllenirken