Galata kulesinden İstanbul’u izliyorum
İstanbul gecelerinin mehtaplı yollarında
Rüyanın besteleri çalınırken seninle yürümek
Hayal kırıklıkları sarmış İstanbul’un yağmurlarını

İstanbul’un ışıklarıyla yağmur altında dolaşırım
Yıldızların kanatlarından seyrediyorum İstanbul’u
Galata kulesinden mehtaba bakarken
Zaman şarkılar mırıldanır kalbimde

Galata kulesinden gecenin yıldızlı limanlarını gözlerken
Dinleyecektik İstanbul’un derinliklerini
Rüyanın meltemli yollarında kaybolurken
Denizin ıslıkları İstanbul’un sokaklarını kuşatıyor

Mehtabın gülüşleri rüyanın koynunda
Galata kulesinde hasretin kokusuna dalmışım
Mavi manolyalar yorgun Galata kulesine dökülmüş
İstanbul güneşleri hayal kırıklıklarında batıyor

Gökkuşağı sevinçlerim yağmurun kalbinde
Galata kulesinde meltemli uykuya yaslanmışım
Kaderin yorgunluğunda süzülen gözyaşlarım
Rüyalarımda şarkılar söylüyordun bana

Kulaklarımda İstanbul’un dinmeyen nağmeleri
Eliyor ümitleri kaderin sürgün günlerine
Galata kulesinin meltemlerini beklerdim
Gökkuşağı sevinçlerimle sana koşarken

Mehtap akardı Galata kulesinden İstanbul’a
Zaman şarkılar fısıldardı gülümseyerek bana
Mevsimlik defterimde ağlaşan fotoğrafların
Kalbimde tütüyor Galata kulesinin yorgun bakışları

Sürgündeyken öğrendim hayal kırıklıklarını
İstanbul rüyasını kuşatan kederin kokusu
Sen akılma gelince Galata kulesinden bakarken
Kalbim ağlıyor İstanbul gecelerinde