TENHA BİR ÖMÜR YÜZÜN
tenha bir ömrü soluğumda büyüttüm ben
ezberlerken yüzünün göçmüş rengini sözlerinde unuttuğun kederin çarmıhında yalnızlığımı uyuttum ben serçe tedirginliğine belenmiş ellerime ellerinin sancısını ördüm kördüğüm bir kış uğultusu gözlerinde gözlerimi öperken tenha yüzünü ezberledim ben kalp atışı solmuş serçe tedirginliğimi tenhalığına sar sar yüzüne sehveyleyen yüzümü ateşle sınanmış ellerimi ömrüne sar Rukiye Bayır |