KARARMIŞ GÖK KADAR YALNIZ SAÇLARIM
Saçlarım kapanamaz bir yara gibi
Döverken omuzlarımı Kımıldamayan Ağır Kuru Canhıraş Bu ağrıyı kemirsin diye Saçlarıma Hırçın azgın Bir makasın paslanmış dişlerini taradım Saçlarım kararmış gök kadar yalnızken Kötürüm yüzümü arandım durdum Arandım durdum gecikmiş sesinle Küflenen Yüzümü ağlayan bir göçtü yüzüm yoktu yüzüm çünkü Göçmeye saçlarından başlıyordu bir kadının ağlayan yüzü Kederi ağlayan ellerimi Saçlarımın uzayan ağrısına Ördüm Rukiye Bayır |
hiç dinmeyecek bir ağrı almışınız saçlarınıza..
insan ölse bile o saçlar dökülmek bilmiyor nedense..
yüreğine sağlık...