YolculukBen büyüdüm yer büyüdü Kara olan ak değil ki Hakkım varsa söylemeye Şey dediğim gök değil ki Nefes alıp derlendiğim Nefes verip darlandığım Şu çekmekte zorlandığım Bana ait yük değil ki Yüce dağın neyi doğru Çağlar suda gezer eğri Deryaların yanık bağrı Dalgaları tek değil ki Cansız değil sanki rahmet Can taşıyan çeker zahmet Ayşe Banu Olcay Ahmet Bu vatana çok değil ki Tapu olduk taş toprağa Ser mi verdik her yaprağa Kah devrildik sola sağa Rüzgarları tok değil ki Ölçeceksen işte kertim Aklım özgür gönül tartım Dünyevî’yim bir tek şartım İmanı var yok değil ki |