Elleri inceliğin hikâyesi olan gül.
Yel yepelek zamanın içinde bir efsane.
Ömür basamağının son demindeki kakül.
Dilinden söz dökülür billur ve tane tane.


Su gibi akıp giden ana inen albeni.
İkindi mevsiminin hayal gülü kimi dem.
Anlattığı masalın hüznü kavurur beni.
Sinemdeki yaraya onun dilindedir em.


Su misal konuşur hep berrak ötesi sesi.
İncelir gül yaprağı ona benzemek için.
Sarar sarmalar anı rayihalı nefesi.
İzahı mümkün değil sormayın neden niçin.


Zaman elinden tutar o zamanın elinden.
Gizemli dudağında düğümlenir nice söz.
Aşk yurduna hediye Kafdağı’nın selinden.
Bir kez tanık olunca hayalden silemez göz.

Aşıp giden güneşin yüreğindeki hüzün.
Güzelliğin timsali perilerin baş tacı.
Dökülen yapraklarla mersiyesidir güzün.
O ihya eder daim aşk yolunda muhtacı.
Ankara, 29.04.2013 İ.K