Kâh patronum kâh işçi, kâh orduda bir nefer
Ben halkım, bu ülkede câhil benim, veli ben
Yansam bile külümden yine doğdum her sefer
Başkasına gerek yok, âkil benim, deli ben

Kahraman Şeyh Şâmil’in kalpağının kürküyüm
Vatan hâinlerinin yüreğinde ürküyüm
Bâzen mehter marşıyım, bâzen yanık türküyüm
Kemanı inleten yay, bağlamanın teli ben

Kanımın damlası var bayrağımın alında
Yılanın zehrindeyim, arıların balında
Islık olur öterim ağaçların dalında
Bâzen deli fırtına, bâzen seher yeli ben

Güney sahilinde kum, doğuda sınır taşı
Şehit olan Mehmedin anasının göz yaşı
"Vatan" diye haykıran bir yiğidin dik başı
Onurlu bir dedenin yorgun, bükük beli ben

Birgün sabrım taşarsa duruma el koyarım
Nerede siyah görsem kar beyaza boyarım
Ülkeme kem bakanın gözlerini oyarım
Ta kökünden kırarım Türk’e kalkan eli ben.

28nisanikibin13.

.