BORCUN VAR
Borcum yok diyerek gezinen zalim
Unutma bu garip kula borcun var Sümme yalan deyip inkâra kalkma Verilmiş ikrârın sıla borcun var Alım çözüp kara taktığın yerde Gözlerime kinle baktığın yerde Ak sinemde ateş yaktığın yerde Maviye, sarıya, ala borcun var Ömürdü yoluna su gibi akan Bir çift göz bıraktın ardından bakan Düğüm düğüm olmuş boynumu sıkan Sicime, urgana, tele borcun var Bahar diye yılan kavi kışları Sar diye koynuma dizdin taşları Gözlerimden kopan kanlı yaşları Mendil açıp silen ele borcun var Turnalara bu yaz geçmeyin dedin Göllerime inip içeyin dedin Semada dans edip uçmayın dedin Yağmura, buluta, yele borcun var Sevda deyip kalemini bileyen Aşkı aşka varmak için dileyen Bir gül için asırlardır çileyen Çiçeğe, bülbüle, güle borcun var Ben ağladım müjgan inan kaşınan Bir canım var diyar gurbet taşınan Haretinle yıllar yılı aşınan Geceye, gündüze, yola borcun var Bağladım göçünü ruhum bihuzur Af dilemek için yeter bir özür Hakkın mekaninda sualim hazır Aşka aşık ehli dile borcun var |
Kutlarım bu güzel yüreği, alkışladım
sevgilerimle