çocuktuk
ne çok koşardık
yorulmak nedir bilmezdim
ne top
ne de sevdamın peşinde koşarken
göğsüme sığmaz
kanar gibi çarpardı yüreğim
ne çok kanar
ne çok çarpardı yüreğim
her yarayla kanar
her sözüne çarpar
her bakışına kanardı
hayaline bile kanardı da
bir varlığına kanmazdı yüreğim
sen yoldukça dudaklarını
benim yüreğim kanar
ellerin çatladıkça üşürdü yüreğim


sen farkında değildin belki
ben
sen çıktığında
hayatımla senin farkındaydım
keşke
hayatımla senin toplamında olaydım
otuz yıl sonra bile
farkında değilsin yazdırdıklarının
farkındayım
farkındayım desen
yüreğim
kanar



KÜTAHYA – 1 Nisan 2013