Yalnızlığın
Sen içersin,
Yalnızlığın Benim kapının eşiğinde sızar Bir şarkı söylersin, Ezgisi Benim saç telimle dans eder Bir şiir yazarsın, Benim gözyaşım düşer üzerine Dağılır mürekkebin, Ne başını, ne sonunu okuyamazsın... Hoyrat, öfkeli çağırıyor goca deniz Tozu toprağa katıyor dalgaları Su cigaramı yakıyor Ucu nehir tütüyor Koşmayı bilmiyorum Dalamam derinlerine Düşerim çelme takar Tuzun öpüştürür yalanlarınla Ben o kadar gittim ki sana Senden öncesini özledim hep... Demet Erdoğdu |