YUSUF'U ARIYORUM
Yusuf, neredesin???
Gel bak özledi nicedir kuyular seni! Suları taştı, aydınlandı, değişti Kuyular ışıl ışıl... Ama ne uğrayan var Ne durup önünde dinlenen Bir avuç Yusuf, bir avuç Yok şimdilerde suyundan içen! ... Zindanlar Yusuf, zindanlar... Özleminle yanmakta Cafcaflı artık onlar da Renkli, süslü, cümbüşlü... Ama sen yoksun ya Kaldı mı içini gülistan eyleyen Teslimiyet ve imanla? ... Her şey değişeli çok oldu Yusuf Özden ayrıldıkça ’ben’leşiyormuş insan da Anladım hakikat sendeymiş Yusuf; Masalmış, kuyu da zindan da!.. |
saygılarımla