BEN NE ÇOK ÖLÜRÜM BİLİR MİSİNBen ne çok ölürüm bilir misin sevgili Bir bakış parçası Bir ihanet sonrası Yüzü koyun ağlamaklı hayaller ardı Gitmelerin yola savrulan ağı Zemheri bir günlük ayazı Savruk kinlerin izleri Ve en çok; Ben ne güzel ölürüm bilir misin sevgili...!!! Topraklar seçmeden Dualar silmeden Yüzün ağır kokusu Hasretin kin kokan yurdu Arda kalan aşka son kurşunu Sıkmadan karasına buruğu Aldanmalar kaldıysa gözlerde Aşkın dar ağacına dizince Hayatın en masum katilini Ve ben en çok; Sevince ölürken Ben ne güzel ölürüm bilir misin sevgili...!!! Hoyrat bir hayatın kırlarını taşırken Yorgun yıllar dizince ellere Hani o ferman gelince dile Nerdeler, gelsinler düşünce zülüften İşte an gelir ecel kanar için Ve ben en çok; Ölürken seviyor isem Ben ne çok ölürüm bilir misin sevgili...!!! Sahil sahil akarken araf’ta Okyanus’a nefes katarken Cehenneme ekerken cenneti Vebalim sen halelim ben olunca Aşka kırık yürek peşinde Hayatın en tiz sesi ile karşılarken yalnızlığı Aslında koca bir kalabalık oluşunu sezememişken Varlığını göremeyenlerin yurdundayken Senden arda varsa Yaşamın pas kokusu Bir müebbet mahkumudur Kayıp şehrin kırları Ve ben en çok; Sana akıyorken gözyaşları Cesede gülerim hayıf bir parça eşiğinde Ben ne güzel ölürüm bilir misin sevgili...!!! Hazar Aslan |
tebrikler