AŞKAzığı kuru ayazdır insanın Gönül üşür de, katmer katmer yanar çoğu zaman Azığı beri de bırakmak ta gelmiyor işte Üşümeyi de, yanmayı da göze almaktır Aşk’a inanmış bir avuçta Nizama AŞK, Hâkk’a AŞK ve kimbilir; biçare zülüfe AŞK Yüreği harlamak kadar hünerli olmak gerek Beklemeyi bilmek kadar da sabrı görmek gerek Hani yolu gözlerken yanmayı becerebilmek de gerek, sabrıyla ankayı küllerinden doğmasını görecek kadar mesela İşte ben o kadar AŞK’a AŞIK, Hâkk’a AŞIK, kimbilir; belki de zülüfe biçar’ım Gecenin karası gibi, günün ışığı söker yüreğinin dar’ını Ateşi harlamak gibidir arayışlar, belki de bir kıvılcımla yakıverir tüm hayalleri Ararken üşümeyi de bilmeli insan, yanmayı bilmek gibi İşte o kadar harlar insan AŞK’ı da, AŞK’a AŞIK biçare gönülleri GEL DE YANSIN YERYÜZÜ BİR ÇİFT GÖZ DERÛNUNDA... |