ÖLÜMSÜZ AŞK
Kavlimiz vardı Hüzün Yanım
Dünleri ekleyecektik yarınlara Değil mi ki kaybolan yılları alacaktık Resimlere vurmadık mı mutlulukları Banklarda elele sabaha akarken Gecenin mavisi vururken kumsallara Çağlayan kesip yağmadık mı gönüllere O parkın ekseni değil miydi aşk’ı içine gömdüğümüz Ölümsüz aşk demedik mi ölürsek dahi Son nefes son dua bilmedik mi yiten sevdamızı Şimdi boyun büküyorum sensiz kalan herşeye Ölüm sessizliği akarken dilime...!!! Adını yazmıştım oysa tüm hayallere Şimdi senden arda kalan kırık hayaller Mısralar eğik şiirler öksüz senden sonra Tek sığınağım oldu virane meyhaneler Sen gidince yalanlar kaldı kanayan ellere Bu muydu kavlimiz bu muydu sevdamız Gidenlerin ardına mı bakacaktım öylece Hayat dururken sensiz kalbime Geceme gün doğarken ellerinle Şimdi hangi yüreğe gömüyorsun beni...!!! Hani son sevdam olacaktın Kabrimize akan pınar olacaktın Hani çorağıma akan yağmur tanesiydin Hani nefesime son olacaktın Şimdi hangi yüreğe damla oldun Nasipsizce aktın öylece nefeslere Şimdi sıradan bir mahkumdan öte değilsin Zindanlar ektim o kör yüreğine Zehir zemberek sözler serptin toprağına Artık son yudum olsan içmem seni...!!! Kokuşmuş bendine sürmem elleri Zem olsan el sürüp içmem seni Berrak bir ten olsan cennetimde istemem seni Cehennemde dua olsan almam seni Bedbah olsam zemheri ayazında Af dileme yarın olsam yermem seni Umulmayan hayallere eksem Umutlar kararsa gözler ülkesinde Vururum gönül ahımı ellerine Seni düşleyen akıl almaz dilim lal Beynime uzuv olsa da haykırışlar Şimdi boyun bükük sevdalar var senden arda Gel derim sanma dil susar göz ağlar Hangi yürek susar; ihanet noktasında...!!! Hazar Aslan |