YORULDUMYoruldum artık Sırtıma yüklediğim sensizlikten Halbuki; ne de güzel gelirdi hayallerin Hayatın mayhoş tadındaydı Seni düşlemek Neresinden vuracağını bilirdi insan Keşmekeş dünyanın Bir seni düşlemek Bir de mahşere göz kırpmak Varsın gelsin üstüme Aymaz dertler Hepi topu seni düşlemek kadardı Hüzün çökmesi Yokluğun kantarında kayboluyorum Cüssem beş okka Hayallerin kantarın topuzunu kaçırıyor Ağır geliyor artık Seni soruyor sokaklar Köşe başındaki lambalar Gökyüzü, gökyüzü seni arıyor Parktaki banklar, kaydıraklar, martılar, sahiller seni soruyor Ve ben artık seni sensiz düşlüyorum Her kadrajda sen mi varsın Hayatımın son demindeyim Son replik, son perde Aklım hala bıraktığın yerde Elimde biriktirdiğin koca bir sensizlik Neresinden tutayım ki hayatın Kalmadı elimde senden bir tane daha Gözlerin geliyor hatırıma Seyre dalmaya mecaalim kalmazdı Dizlerim titrer, ölmeye meyillenirdim Kaşların ok gibi yüreğimi deliyor Ve ellerin, ellerin gökyüzünü andırıyor Bir baksam, aksam cennetin ırmaklarına Ama sen bilmezsin Seni sensiz yaşamak var ya Akla dar gelir Ve ben yorgun, ben argın Mısralar vurgun..! HAZAR ASLAN |