Gülüm
sayınca giden yılları eş olur hüzün
yokluguna isyan eder peş olur gönlüm harcanınca yanarım ardından son düşün son kibritim kalmışcasına sarıl gülüm sanki yan der gibi yunusdan söz çaldı can yâr aklım alıp beni hazana saldı kalbe kırk mızrab vurup ismini çızdı içdeki mahşere silinmez imiş gülüm üşürüm yoklugunda buz keser yüregim sensiz kayıp şehirde kimsesiz gibiyim soguk cadde uykuya dalmakta gözlerim ne yaman çelişki uyu don kal yan gülüm gözlerin gecelerimin parlak yıldızı meftunuyum yanaştırmam ona fenayı çakmak çakmak yanışı aşkımın manası ışıksın seherde yönüm kaybolur gülüm geceden kaldım yine dogan kızıl güne beyhude mi avunur giderim rüyan ile sahi niyetin yokmu hiç çıkıp gelmeye bari bi selam et su serp yürege gülüm can evimdesin sen bir kere selam söyle bileyim desinler görülmüş falan yerde bir fırsat ver ugruna yollara düşmeye gizlen bulurum üşüyen cemrede gülüm yaşamaktan son kez ümidim sen seferim deli düş deryaya senle çekmek küregim limanına varıp demir atmak dilegim hırçın dalgalarla kıyıya vur be gülüm gidip dalınca maziye sel olur gözüm süretin düşünce fikre del olur sazım esende gelince kokun şen olur gönlüm özlemin sürünce çoğ olur sözüm gülüm yoklugundur şu sinemi yakıp kavuran sensiz bir saat ömürde en uzun zaman yorgunum uzatma ne olur yokki derman gelişin olur ancak bana melham gülüm yaralar var kanayan yaran var daglanan vuslat uzadıkça sanki kirmana baglanan boşa dönüyor çarkım hal bilmez tavrıdan lokman ne etsin ölümden öte yok gülüm akrep vuruyor gitin gideli hasretle zehir katıp içiyorum menem şerbete azrail bekler gözlerim bugulu perde artık çektirme nefesim kalbimde tekte sere yâr degmeden saat durmazmış gülüm gelmezsen gögüs basıncı düşmezmiş gülüm hakka yârdan habersiz yürünmezmiş gülüm gülistanda gül dermeden gidilmez gülüm bekliyor can gözüm düştü topraga gülüm seviyorum de musallaya bırakma gülümmmmmmmmmmm ɣ -~~~~yasinyüksel-~~~~ɣ |