Senmişim
Ay süzülürken omuzlarımdan gölgeme
Karmaşık düşüncelerle bezenmişim Beşik gibi sallanır dünya az öteme Hasretten yerlere tuşa serilmişim Kırıldım bülbülün gülüne nagmesine umudunu yitirmeden beklemesine Sabırla vuslata ermeyi bilmesine Ondandır yar yüzünü güle benzedişim Sessizliğin içinde nefesim dinlerken Fırtına kopan yüreğim deli eserken Sancın çektiğim itirafımı gizlerken Anladımki vuslat kurgulayan benmişim Dagıma tepeme kara bulut çeken Sağanakla bahçeme çiçekler eken Zincirler geçirip boynuma sürgün eden Kalbime derin yaralar açan senmişsin bir ömür yetmezkiyi dinlerken babadan Hızlanarak zaman tüneline dalmadan Geçeyim derim hüzünlerle dolmadan Yapamıyorum tüm benliğimle senmişim |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...