Sevgi her zaman karşılık görür, kin de.. DOSTOYEVSKİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Adı yok…
maviege
5,0 / 4 kişi ·4 beğenme · 4 yorum · 828 okunma
Adı yok…Adı yok yaşadıklarımızın Aşktan çok daha güçlü bir şey Aramızdaki Belki imkânsızlıktan, Belki de hissettiklerimizden Biliyorum: Mutlu son yok Olmasın sonu hiçbir zaman da Hep böyle devam etsin hissettiklerimiz Şu andaki gibi Ve adı olmasın… Nisan 2013 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Adı yok… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
maviege
Cevap Yaz
adını koyamıyorsak umutsuzluk kaplamış yüreğimizi..
yüreğine sağlık..
Bu yoruma 4 cevap yazılmış.
yüreğine sağlık..
veya sıradan değil.o yüzden ad koymak zor da olabilir yada manasız.
Acısız aşklar ve şiirlerde noksanlık gözlerim..Yinede sevgilerin mutlu sonlara dayanmasıdır dileğimiz..
Yürek sesinizi kutlarım değerli kardeşim saygılar..
Yürek sesinizi kutlarım değerli kardeşim saygılar..
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.4.2013 11:19:49
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 828
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
ADIMIZ YOKTU
Adımız yoktu bu sevdada
Ben ona boynu bükük kadınım,
O bana yüreği yaralı adamım derdi
El ele tutuşup, hiç dolaşmazdık sokaklarda
Kem gözlerden uzak
Gönülden,gönül’e uzanan
Kekik kokulu kırlarda gezerdik.
Toprağı yaran kardelenleri
Buluştururduk, güneşle.
Gözyaşlarımızla
Yemyeşil buğday tarlalarına uzanıp,
Hayaller kurardık.
Sürüsünü otlatan,
Çoban,dostumuzun ellerinden içerdik
Karanfil kokulu çayımızı.
Kınalı kuzuları severdik.
Ortasından ırmak geçen,
Çam kokulu cehennem vadisin de.
Baharda bulduğum.
Cennet gözlü yetimim
Güz yağmurlarına karışıp,
Neden? sel oldun gittin.
Oysa, ben hep buradayım
Tahtadan yaptığım evimizin
Kapısına nazar boncuğu astım,
Şimdi ikimizin adını verdiğim,
Ağacımızı suluyorum.
Seni beklerken...
Kul düşünce