" karanlığımdan öpemezsin "Hayata tutunmak istediğin vakit beni tükürmelisin Ve gözlerini, ıslansın diye kirli bir yağmura sürmelisin Hiç deniz görmemiştim, Renk körü martıların maviliklere sokulduğu an Ölebilsem, Öleceğimi kulağına fısıldarım Sustalı çekince sözlerin ben çoktan susarım Kendini sevmeyen kalbimi, Hayatımın tam orta yerine kusarım Sen hiçbir zaman uyuklayan gece bekçilerinden alamazsın haberimi Bütün çirkinliğime rağmen, Ay ışığının altında seni beklemekten korkmuyorum Asık suratlı cesetlere hüviyet sorulan sokaklarında Aşktan nasiplenmemiş ölü yıkayıcılar gibi bakma bana Öylesine tetik düşürmüş zaten yalnızlığım Yalın ayak uyansan uykundan bu gecelik Ve sadece, Ağlayarak su damlaları biriktirsen Yıkamak için kan kızılı gözbebeklerimi Burnundan soluyan saçlarını, Ne okşayacak parmaklarım var Ne sana çiçek alacak miktarda param Tek içimlik sigara zamanı kadar müsaade etsen, Tütün kokulu gözlerine tutunacağım Beni sev diyemem, Karanlığımdan öpemezsin Her zaman yanlış anlaşılmıştır yarasalar Farzet ki gökyüzüne raylar döşemişim, Üçüncü mevkide biletsiz aşkların yolculuk yaptığı Son treni kaçırsan bile, Son istasyonda seni bekliyor olacağım uytun ........ |