Başını kalbime koysan, gamın semtine uğramasan!Böyle söylemek geliyor içimden Fakat hangi telden, nasıl bir gönül nağmesinden Hissiyatı yoran halden, endişeye sevk eden şüpheden, hüzün vadeden demden Hangi meyanın terennümüyle melalimi yoklasam Bezgin meramın korkularını yaşasam, sual etmek için gönül kapını çalsam Suhulet içinde gözlerine bakarak sürur içinde derd-i figanımı anlatmayı istiyorum Yalnızlığın her lahzasında Umut beslediğim hicranın ocağında, derdime kar olmasada En kalbi hissiyatla sevgi ve muhabbetimi teslim etmeyi ümit ediyorum, korkusuzca Yılların çilesi senin sabrınla aşıldı Kanaat ve azmin her vakit ibrete ve taktire maruz bıraktı Hiç eksilmedi mütebessim edan, inayete olan sevdan, sadakat adına davan kazandı Her nasılsa handanlığı yaşıyorum Okuduğun her kitabın satırlarında adeta kayboluyorum Ve fakat kalbi ve ruhi manada itminan olarak karşına çıkamıyorum, utanıyorum Ne vakit seni uyurken görsem Sessiz ve sakin bir şekilde nazar edip, halime acıyorum Kimbilir neleri hak ediyorsun ve hangi ukteler içinde susuyorsun, bilsen nasıl kızarıyorum Mustafa CİLASUN |