Yanıbaşında çare dururken
Çaresiz kalmak nedir bilir misin ?
Hasretinle yaşarken acı çekmek,
Suretini görmek için yalvarmak..

Bilir misin derti, tasayı, acıyı
Gözyaşlarını dökebilir misin aşk’a
Sevebilir misin sevdiğinden kalanı
Katlanabilir misin, sevdan uğruna herşeye

Kirpiklerim yapışıyor ıslaklıktan
Ağlamak, Sorumluluğum olmuşken
Hasretini barındırmak ne kadar da boş
Bir o kadar da acı ve ağır yokluğun

Ağaç ne yapsın şimdi
Yaprakları terkederken bir bir
Dalları kırılırken acı bir sesle
Nasıl durdursun bu yaşantıyı

Ben zorunlu değilim acı’ya
Ağaç gibi ; Kaybederken sızlanmaya..
Yokluğunla savaşmak ağır geliyor
Kaldıramıyor bedenim çaresizliği

O zamanlar aşkınla kavrulurken
Şimdi yokluğunla mükellefim
Çaresizliğim ve yalnızlığım
Senden kalan sadece bu ikisi.

*Enes Demirci*