Umursamazlık sarmış etrafını
Acıların yokmuş, mutluymuşsun
Taş kalbini dinlendiriyormuşsun
Güneşsiz nasıl da mutlusun, şaşırırım

Ümit edip başladığında aşk davasına
Belli etmezmişsin sevmediğini
Noksan duygularını mı eğlendirirsin ?
Bencil olma, karşındaki de insan..

Zevklerin uğruna kırma kalpleri
Taş, toprağı dümdüz eder
Sende kalpleri etme öylece dümdüz
Hırçınlığını masumlara devretme

Bu kadar cimri olma, insaf..
Nasıl kıyarsın o duygusal bakışlara
Masum gözlere nasıl acımazsın
Zerre kadar vicdanın kalmadı mı, söyle

Sessizliğine bürün artık..
Serbest bırak vahşetini
Kır zincirlerini, bırak gitsin
Belki de böyle biri değilsin

Bak, hâlâ inanamıyorum
Bencilliğine, duygusuzluğuna..
Ne de çok sevmişim, değil mi ?
Geçmişten bahsetmek ne hacet..

Özlüyorum ! Bir şevkat gibi..
İstiyorum, bir soluk gibi
Ve seviyorum hâlâ seni
Pişmanlığa bürünmüş vahşi gibi..

Duymayacaksın kıvrandığım sensizliği
Ama haykırıyorum işte ; çarem varmış gibi..
Yokluğunla terbiye olmayan kalbim var
Bırak bu hurafeleri, lütfen dön sevdiğim

Yalvartma daha fazla bu biçareyi
Yap bunu ! Benim için ve kendin için
Göster cesaretini sevdiğim
Dön artık ne olur benim için

*Enes Demirci*