bir teselli
alevi olmaz her yanışın
bazen küf karasına zıpkındır yağmur damlası görüyorum beni ben yapan halkaları fikrimin zincirleri nasıl bırakabilir aklımın miladını çeşidi belsiz rüzgarlar esti bahtıma her yeni günden miras yosunlanmış kirpiklerim kaldı hatıra iz üstünde iz, çifte kilitli giz hasretliğim tartışılmaz gül kokulu bağlara oysa çoktan geçmiştim dikenli sokaklardan adımlarım isyanda işte yine yolun başındayım ışık çaldı bakışlarımı rüyalara yaban, uykusuzum acılardan sabırdan yoksun merakımın goncaları acaba yarın sabah değişen ne olacak çatlamış toprakların manzarasına belki serabı serpecek kum fırtınası ertesinde bir teselli ancak esen yelden seni kokluyorum ya… 20.04.2013-Ahmet BOZTAŞ |
çok güzeldi şiiriniz kaleminizi kutluyorum
saygılar sunuyorum..